In een eerdere blog had ik al even kort aangegeven dat ik erachter kwam dat mijn nachtrust niet goed was. Ik sliep (achteraf) al jaren licht en de laatste maanden ook kort. Ik werd alleen maar moeier, ging energie missen (naast de psychische lekkage die ik al had) en dit hielp ook niet mee met mijn voeding.
Ook ik heb zo’n activity watch die ook je nachtrust meet. Hooguit 5,5 uur kwam ik aan. Maar goed. Mijn prul detecteerde fietsen ook niet, dus ik hechtte daar niet veel waarde aan.
Begin maart ben ik hier samen met mijn voedingscoach eens verder naar gaan kijken. Na allerlei ondersteunende supplementen (Valdispert, Melatonine, etc) te hebben geprobeerd, wat steeds maar tijdelijk hielp. Bleek ik vooral in de nacht nog enorm in gedachten bezig te zijn. Ik had overdag geen rust (nam ik vooral niet) maar kreeg het dus in de nacht ook niet.
Omdat ik al was begonnen met zelfreflectie, waardoor er best veel los kwam, hielp dit natuurlijk ook niet echt mee. Ook kwamen we erachter dat ik niet positief ging slapen. Wat mijn gedachte bezig bleef houden.
We hebben toen de afspraak gemaakt dat ik iedere avond 3 positieve punten van die dag naar hem zou sturen. Hoe klein ook. En in het hele proces van zelfreflectie en omdenken werd mijn nachtrust veel beter. Hoe een kleine handeling als simpel 3 dingen appen al een andere insteek van de nacht kan geven.
Dit werkte op alles door en merk nu in deze periode dat ik niet direct terug val in angst en onzekerheid, maar vertrouwen blijf houden. Ik voel me veel minder moe ondanks dat ik momenteel zwaar psychisch en fysiek (ik sport nu zelf veel meer) bezig ben.
Impact van slaap wordt zo makkelijk vergeten, maar is o zo belangrijk. Is de rust die je pakt ook wel echt rust of iets opgedrongen wat eigenlijk niet volledig ontspant?
WOOP heeft daar een leuke podcast over. Zeker de moeite waard die eens te luisteren.
Sweet dreams!
